پارتیشن بندی فرآیند تقسیم بندی فضای هارد است. پارتیشن بندی دارای دو نوع MBR و GPT است. در ادامه با این دو پارتیشن بندی آشنا می‌شویم.
پارتیشن بندی MBR
یک استاندارد قدیمی برای مدیریت پارتیشن ها است که هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرد.
MBR در ابتدای هارد قرار دارد. واطلاعاتی در مورد نحوه سازماندهی پارتیشنهای منطقی در هارد را در خود نگه می‌دارد. همچنین دارای یکسری کد اجرایی است که می‌تواند پارتیشن‌هارا برای سیستم عامل فعال اسکن کند و یا برای بوت شدن بارگذاری کند.
معایب پارتیشن بندی MBR
تنها می‌توانید چهار پارتیشن پرایمری (Primary) داشته باشید و یا سه پارتیشن پرایمری و یک پارتیشن اکستندد(Extended) برای مثال(C,D,E,F)
حداکثر از 2 ترابایت حافظه پشتیبانی می‌کند.
اگر بخشی که اطلاعات پارتیشن ها در آن ذخیره می‌شوند خراب شود کل اطلاعات هارد دیسک خراب می‌شود.
پارتیشن بندی GPT
مخفف کلمه GUID Partition Table است و جدیدترین استاندارد برای ایجاد پارتیشن بندی است در این روش تا 128 پارتیشن می‌توانید داشته باشید. برخلاف MBR که اطلاعات پارتیشن‌ها را در ابتدای هارد ذخیره می‌کرد، GPT یک بکاپ در آخرین خانه‌های هارد هم ذخیره می‌کند تا در صورتی خرابی کل هارد دچار مشکل نشود. در کل پارتیشن بندی GPT جدیدتر و ایمن تر است و اگر می‌خواهید از UEFI که بوت سریع تر و امن تری است استفاده کنید باید پارتیشن بندی شما از نوع GPT باشد. جدول زیر مقایسه این دو پارتیشن بندی است.
